psy

DOG NIEMIECKI

  • chicago party bus
  • Wszystkie poprzednio opisane psy bojowe mia艂y wyra藕nie cechy mastiffa b臋d膮c psami kr臋pymi i niezwykle masywnymi. R贸wnie偶 psem bojowym, zar贸wno co do pochodzenia jak i co do charakteru, lecz o odmiennej sylwetce, jest dog niemiecki, dawniej cz臋sto r贸w颅nie偶 zwany ulmskim. Wywodzi si臋 niew膮tpliwie z tego samego pnia co i mastiffy, lecz w艣r贸d jego przodk贸w mo偶na by odszuka膰 jakie艣 psy go艅cze du偶ego typu, a na pewno jest on r贸wnie偶 spo颅krewniony z chartami.
    Przed wiekami w 艣redniowieczu dogi by艂y u偶ywane do 艂ow贸w jako psy go艅cze na najgrubsz膮 zwierzyn臋: nied藕wiedzia, dzika, a za颅pewne 偶ubra i tura. Wyst臋puj膮 najcz臋艣ciej na terenach Niemiec i kraj贸w s膮siednich. Tam te偶 znajduj膮 si臋 najpi臋kniejsze okazy. Wzorzec niemiecki zosta艂 przyj臋ty przez wszystkie inne narody.
    Dogi niemieckie s膮 najwi臋kszymi psami kontynentu europejskie颅go. Odznaczaj膮 si臋 one szlachetn膮 sylwetk膮 i pe艂nymi wdzi臋ku p艂ynnymi ruchami. S膮 偶ywsze ni偶 poprzednio omawiane psy bojo颅we, wskutek czego te偶 cz臋艣ciej w rasie tej trafiaj膮 si臋 psy agresy颅wne. Jednak偶e w r臋kach rozumnego przewodnika s膮 one bardzo mi艂ymi towarzyszami i doskona艂ymi obro艅cami. Szkolenie ich wy颅maga niew膮tpliwie du偶ego opanowania i znajomo艣ci psychiki psa bojowego. Zdolny przewodnik osi膮gn膮膰 mo偶e z nimi zdumiewa颅j膮ce wyniki. Dowodem tego jest fakt, 偶e na egzaminie ps贸w u偶yt颅kowych 艢l膮skiego Stowarzyszenia Hodowc贸w Ps贸w Rasowych i U偶ytkowych przed wojn膮 do偶yca zda艂a przed innymi psami uzna颅nych ras policyjnych (owczarki, dobermany, boksery) egzamin z pierwsz膮 lokat膮. Przygotowywana by艂a przez amatora, kt贸ry nie zajmowa艂 si臋 zawodowo tresur膮 ps贸w.
    Pocz膮tkuj膮cym amatorom chowu ps贸w i ludziom niezr贸wnowa颅偶onym ps贸w tych jednak nie nale偶a艂oby poleca膰, maj膮 one bowiem w艂adcz膮 natur臋 i podobnie jak mastiffy na staro艣膰 bywaj膮 z艂o艣liwe i zbyt pewne siebie, o ile nie umie si臋 ich utrzyma膰 w ryzach.
    WZORZEC Wra偶enie og贸lne. Niemieckie dogi 艂膮cz膮 w sobie siln膮 budow臋 cia艂a, dum臋, si艂臋 i elegancj臋. Zwracaj膮 one uwag臋 szczeg贸lnie pe艂颅n膮 wyrazu g艂o*w膮; nawet w najwi臋kszym afekcie nie okazuj膮 zde颅nerwowania, lecz robi膮 wra偶enie szlachetnej statuy. Z natury przyjacielskie i przywi膮zane do swego pana, wzgl臋dem obcych nie颅dowierzaj膮ce.
    G艂owa. Wyd艂u偶ona, w膮ska, pe艂na wyrazu, doskonale modelowa颅na (szczeg贸lniej cz臋艣膰 pod oczyma) z silnie zarysowan膮 kraw臋dzi膮 czo艂ow膮. Czo艂o widziane z boku musi by膰 ostro ods膮dzone od grzbietu nosa. Czo艂o i grzbiet nosowy winny by膰 proste i u艂o偶one wzgl臋dem siebie r贸wnolegle. G艂owa widziana od przodu winna by膰 w膮ska, grzbiet nosowy mo偶liwie szeroki, za艣 mi臋艣nie policz颅kowe mog膮 by膰 tylko lekko zarysowane, w 偶adnym wypadku nie mog膮 silnie wyst臋powa膰.
    Pysk. Powinien mie膰 pe艂ne wargi i powinien by膰 od przodu mo偶liwie prostopadle 艣ci臋ty. 呕uchwa nie powinna wystawa膰 ani te偶 nie mo偶e by膰 cofni臋ta do do艂u. Przednia cz臋艣膰 g艂owy od ko艅ca nosa do kraw臋dzi czo艂owej, powinna by膰 tak d艂uga jak tylna cz臋艣膰 g艂owy od kraw臋dzi czo艂owej do ko艣ci potylicznej. G艂owa powinna by膰 z wszystkich stron kanciasta, o zdecydowanych liniach zew颅n臋trznych; wielko艣膰 dostosowana do wymiar贸w psa.
    Wady g艂owy. Zbyt opadaj膮ca lub silnie wznosz膮ca si臋 linia czo艂owa; opadaj膮cy, wznosz膮cy si臋 lub zagi臋ty grzbiet nosowy; brak lub ma艂a kraw臋d藕 czo艂owa, za w膮ski grzbiet nosowy, klino颅wato na boki rozchodz膮ca si臋 tylna cz臋艣膰 g艂owy, zbyt okr膮g艂a g贸rna cz臋艣膰 g艂owy, zbyt wyraziste mi臋艣nie policzkowe; ostry pysk i zwi颅saj膮ce wargi.
    Oczy. 艢rednie, 艣rednio du偶e, okr膮g艂e, mo偶liwie ciemne, o 偶y颅wym, m膮drym wyrazie, brwi dobrze rozwini臋te.
    Wady oczu. Jasne, bursztynowo偶贸艂te, jasnoniebieskie a偶 do wodnistoniebieskich albo dwojakie. Oczy zbyt odlegle osadzone, zbytnio opuszczone powieki, zaczerwieniona spoj贸wka.
    Uszy. Osadzone wysoko, niezbyt od siebie odleg艂e, do艣膰 d艂u颅gie, ostro 艣ci臋te, proporcjonalne do g艂owy, wyprostowane ku g贸颅rze. Wed艂ug niemieckiego, u nas stosowanego, wzorca dogi o nie颅kopiowanych uszach nie mog膮 by膰 premiowane. Moim zdaniem nie powinno si臋 u nas wymaga膰 bezwzgl臋dnego ci臋cia uszu. R贸w颅nie偶 psy o uszach nie ci臋tych powinny by膰 oceniane. W贸wczas ucho powinno by膰 niezbyt ci臋偶kie, u nasady lekko wzniesione i swobodnie na boki wzgl臋dnie nieco ku przodowi opadaj膮ce.
    Nos. Musi by膰 du偶y, u ps贸w pr臋gowanych i jednobarwnych czarny. U dog贸w plamistych 鈥 czarny, czarnoplamisty lub nie-bieskoczarny.
    Uz臋bienie. Du偶e i silne, bia艂e; jest wtedy poprawne, gdy siekacze szcz臋ki zachodz膮 艣ci艣le na siekacze 偶uchwy 鈥 podobnie jak ramiona no偶yc (uz臋bienie no偶ycowate).
    Wady uz臋bienia. Siekacze obu szcz臋k stoj膮 na sobie lub wystaj膮 pod albo nad siebie. W pierwszym wypadku z臋by szybko si臋 zu偶ywaj膮. Bardzo ma艂e niedostrzegalne odchylenia od uz臋bienia no偶ycowego s膮 dopuszczalne. B艂臋dne s膮 z臋by poszczerbione i bru颅natne. Nie wskazany jest kamie艅 na z臋bach.
    Szyja. Wysoko osadzona, d艂uga, muskularna, bez rozwini臋tego podgardla, zw臋偶a si臋 od piersi ku g艂owie, z dobrze rozwini臋tym karkiem.
    Wady szyi. Kr贸tka, gruba, z podgardlem.
    艁opatka. Musi by膰 d艂uga, uko艣nie ustawiona, powinna si臋 艂膮czy膰 z k. ramienn膮 鈥 mo偶liwie pod k膮tem prostym, by uzyska膰 jak naj颅d艂u偶szy krok.
    Wady 艂opatki. Bardzo strome lub lu藕ne 鈥 pierwsze maj膮 miejsce, gdy 艂opatka jest nie do艣膰 uko艣nie ustawiona; drugie, gdy 艂okie膰 jest wykr臋cony na zewn膮trz.
    Klatka piersiowa. Dobrze wysklepiona, szeroka, si臋ga g艂臋boko a偶 do staw贸w 艂okciowych.
    Wady klatki piersiowej. W膮ska lub p艂aska, zbyt wy颅staj膮cy mostek (krzywa pier艣).
    Tu艂贸w. 艁opatki tworz膮 najwy偶sze miejsce silnego grzbietu opa颅daj膮cego 艂agodnie prawie prost膮 lini膮 ku kr贸tkiemu i silnie napi臋颅temu ty艂owi. Suki mog膮 mie膰 grzbiet nieco d艂u偶szy. L臋d藕wie silne i lekko sklepione; zad pe艂ny, lekko opadaj膮cy, przechodz膮cy nie-spostrze偶enie w ogon. Brzuch tworzy z klatk膮 piersiow膮 jedn膮 pi臋knie zgi臋t膮 lini臋.
    Wady tu艂owia. Grzbiet opuszczony lub karpiowaty, wyso颅ko艣膰 w l臋d藕wiach wi臋ksza ni偶 w przedniej cz臋艣ci tu艂owia, nie颅wskazany jest za d艂ugi tu艂贸w, zniekszta艂cony krok; zad stromo opa颅daj膮cy, brzuch wisz膮cy; u suk s艂abe sutki.
    Ogon. 艢rednio d艂ugi, si臋gaj膮cy tylko do stawu skokowego, osa颅dzony wysoko i szeroki u nasady, jednak smuk艂y i zw臋偶aj膮cy si臋, w spokoju opadnie ty, w podnieceniu lub w biegu lekko wygi臋ty i nie wzniesiony zbytnio ponad tu艂贸w.
    Wady ogona. Ogon za d艂ugi, za nisko osadzony, trzymany za wysoko nad grzbietem, zagi臋ty lub zakr臋cony. Obcinanie ogona dla uzyskania przepisowej d艂ugo艣ci jest niedopuszczalne. Ogon szczotkowaty (sier艣膰 na spodniej stronie za d艂uga) jest niewskaza颅ny. Golenie ogona niedopuszczalne.
    Ko艅czyny przednie. Barki musz膮 by膰 silne i muskularne. Staw 艂okciowy nie mo偶e by膰 wykr臋cony ani na zewn膮trz, ani do we颅wn膮trz i musi le偶e膰 w jednej p艂aszczy藕nie z 艂opatk膮. Silne przed颅rami臋 (ogl膮dane zar贸wno z boku, jak i z przodu) zupe艂nie proste a偶 do staw贸w stopy. Staw nadgarstkowy widziany z przodu jest prosty. Widziany z boku jest nieco podany ku przodowi.
    Wady ko艅czyn przednich. 艁okcie wykr臋cone na ze颅wn膮trz lub do wewn膮trz; w pierwszym wypadku jest to zazwyczaj nast臋pstwem za w膮skiej i za p艂ytkiej klatki piersiowej, nogi s膮 wtedy zanadto do siebie zbli偶one, a ich dolna cz臋艣膰 z tego powodu rozchodzi si臋 na zewn膮trz. Odwrotnie, na zewn膮trz wykr臋cone 艂okcie skr臋caj膮 stop臋 i palce do wewn膮trz. Widoczne zgi臋cie w sta颅wie skokowym wskazuje na ma艂膮 si艂臋 i jest po艂膮czone z wyci膮g颅ni臋tymi palcami. R贸wnie偶 jest wad膮, gdy prosta linia n贸g odchyla si臋 od stawu skokowego do wewn膮trz albo na zewn膮trz (postawa francuska). Wad膮 jest te偶 oczywi艣cie odgi臋cie stawu nadgarstko颅wego ku przodowi.
    Ko艅czyny tylne. Uda szerokie i muskularne. Gole艅 silna i d艂uga. Przepisow膮 postaw臋 n贸g mamy wtedy, gdy ko艣膰 biodrowa z jednej strony z miednic膮 a na drugim ko艅cu z ko艣ci膮 piszczelow膮 oraz ta w stawie skokowym ze stop膮 tworz膮 niezbyt rozwarte k膮ty. Stawy skokowe ogl膮dane z ty艂u powinny tworzy膰 prost膮 lini臋, nieodgi臋t膮 ani do wewn膮trz, ani na zewn膮trz.
    Wady ko艅czyn tylnych. Stawy skokowe zwr贸cone do siebie, a stopy odwr贸cone na zewn膮trz lub odwrotnie 鈥 stawy skokowe s膮 od siebie bardzo odleg艂e. Nieestetyczne s膮 te偶 k膮ty za ma艂o rozwarte.
    Stopy. Okr膮g艂awe, nie skr臋cone ani do wewn膮trz, ani na zew颅n膮trz. Palce kr贸tkie, wysoko sklepione, dobrze stykaj膮ce si臋 (zamkni臋te). Pazury kr贸tkie, silne, mo偶liwie ciemne.
    Wady stopy. Wyci膮gni臋te palce, palce przegi臋te i d艂ugie (zaj臋cze), skr臋cone do wewn膮trz lub na zewn膮trz. Pi膮ty palec osa颅dzony wy偶ej. Za d艂ugie pazury.
    Ch贸d. D艂ugi, lekko elastyczny. Krok kr贸tki, nieswobodny jest wad膮.
    Ow艂osienie. Sier艣膰 bardzo kr贸tka, g臋sta, g艂adko przylegaj膮ca i b艂yszcz膮ca. Sier艣膰 za d艂uga i t臋pa (wskazuj膮ca na z艂e od偶ywienie i nieodpowiednie piel臋gnowanie) jest wad膮.
    Ma艣膰. a) Dogi pr臋gowane. T艂o jasno-z艂oto-偶贸艂te, a偶 do soczysto-z艂oto-偶贸艂tego zawsze z silnymi czarnymi pr臋gami. Nie wskazane s膮 ma艂e, bia艂e znaki na piersi i palcach jak r贸wnie偶 jasne oczy i pazury. Tak偶e t艂o srebrzystoniebieskie, zamazane pr臋gowa-nie, bia艂a strza艂ka na czole, bia艂a obro偶a na szyi, bia艂e skarpetki i bia艂y koniec ogona s膮 wad膮. Dogi z takimi bia艂ymi znakami nie otrzymuj膮 premii.
    Dogi 偶贸艂te. Barwa jasno-z艂oto-偶贸艂ta do soczysto-偶贸艂to-z艂otawej; po偶膮dana czarna maska i czerwone pazury. Najlepsza jest barwa z艂oto偶贸艂ta. Barwa 偶贸艂toszara, 偶贸艂toniebieska i brudno偶贸艂ta jest s艂abiej oceniana. Bia艂e znaki na piersi i palcach s膮 uwa偶ane za wad臋.
    Dogi b艂臋kitne. Barwa mo偶liwie czysto stalowob艂臋kitna bez 偶adnych nalot贸w czarnych lub 偶贸艂tych. B艂臋kitne dogi mog膮 mie膰 ja艣niejsze oczy. 呕贸艂to albo czarnob艂臋kitna barwa, jasne lub szkliste oczy s膮 wad膮. Bia艂e znaki stanowi膮 tak膮 sam膮 wad臋 jak u dog贸w pr臋gowanych.
    Dogi czarne. Sier艣膰 czarna, b艂yszcz膮ca, oczy czarne. Naloty barwy 偶贸艂tobrunatnej lub b艂臋kitnoczarnej i jasne oczy s膮 wad膮. Dogi z wybitnymi bia艂ymi znakami nale偶y ocenia膰 ni偶ej przy premiowaniu. Bia艂e znaki na szyi, piersiach i 艂apach mog膮 by膰 to颅lerowane. Natomiast bia艂a 艂ysina, obr臋cz na szyi i wysokie skar颅petki wykluczaj膮 od premii.
    e) Dogi plamiste (arlekiny). T艂o czysto bia艂e z nie颅r贸wnomiernymi, poszarpanymi czarnymi plamami po ca艂ym ciele. Oczy ciemne, jakkolwiek dopuszczalne s膮 i ja艣niejsze. Nos czarny, tak偶e czarno-plamisty i mi臋sisto-czerwony. Bia艂e t艂o z kilkoma du偶ymi czarnymi plamami, t艂o b艂臋kitno偶贸艂te, jasne jak woda i ka颅prawe oczy s膮 wad膮.
    Od premiowania wykluczone s膮 dogi bez 偶adnego czarnego ry颅sunku, albinosy, dogi maj膮ce tylko jedn膮 du偶膮 plam臋 na grzbiecie na kszta艂t p艂aszcza i bia艂e ko艅czyny, szyj臋 i koniec ogona, porce颅lanowe tygrysy z plamami b艂臋kitnymi, szarymi, 偶贸艂tymi lub pr臋go-wanymi oraz dogi o umaszczeniu szarym. Dogi g艂uche i bez wi颅docznych j膮der nie mog膮 by膰 premiowane.
    Wysoko艣膰. U psa powinna wynosi膰 co najmniej 76 cm, lepiej 80 i wy偶ej, u suki nie poni偶ej 70 cm, lepiej gdy maj膮 ponad 75 cm.

    Polecane strony :

    Copyright 2011